Van allerlei soorten papier, pakpapier, tijdschriften, notitiebladen, muziekboeken, folders, oude boeken etc. etc., heb ik bladen verzameld. Ongeveer van A4-formaat. Ik heb zo verschrikkelijk veel verzameld onderhand, dat er kan wel wat ruimte gemaakt worden. Van deze bladen heb ik katerns gemaakt, in totaal 8 stuks. Deze heb ik gebonden tot een boekwerkje van 64 pagina’s. Een hard kaft gemaakt met een kitscherig bandje erop. Het is een grappig boekje geworden. Wat ik ermee ga doen weet ik nog niet… misschien breng ik het wel (terug) naar de kringloop…. Het boekbinden is in ieder geval wederom een erg leuke bezigheid.

Een beetje rommelend in mijn archieven vond ik nog een dummy van een vouwschema. Ooit gemaakt toen ik nog als drukwerkvoorbereidster werkte bij de drukkerij. Een dummy is een probeersel zonder tekst, en een vouwschema, ja, dat is iets ingewikkelder uit te leggen. Boeken worden niet per velletje gedrukt maar per katern. Dat wil zeggen, een veelvoud van 4 pagina’s op 1 vel papier. Om deze pagina’s goed te kunnen vouwen zodat de paginanummers gaan kloppen, daar heb je een vouwschema voor nodig.

Voorbeeld van een vouwschema:

Zoals je ziet staan de pagina’s doorelkaar en voor de helft ondersteboven.

1 zo’n vel papier (dubbelzijdig bedrukt dus) vormt 1 katern. Een boekwerk kan uit 1 of meerdere katerns bestaan die of gelijmd of gebonden worden.

Het leek mij leuk om weer eens een boekje te vouwen. Bestaande uit 1 katern, dubbelzijdig geprint. Totaal 16 kleine pagina’s van 7,3 bij 10,2 cm. Het klinkt ingewikkeld, maar ik heb de pagina’s zo gemaakt dat ze zo op een A4-tje kunnen worden afgedrukt. De 2 te gebruiken pagina’s kun je dowloaden vanaf mijn website. Om zelf te maken.

Als PDF-files
Downloaden: weekboekje01-blad1
Downloaden: weekboekje01-blad2

Als Doc-files (marges kloppen beter)
Downloaden: weekboekje01-blad1
Downloaden: weekboekje01-blad2

Dit is blad 1 en blad 2 ziet er bijna net zo uit, alleen met andere paginanummers.

Het lijkt erg ingewikkeld maar aldoende merk je dat het meevalt. Wat moet je doen om een boekje te maken:

1. download de beide PDF-files. Stop een a4-tje in de printer en zet een merkteken zachtjes met potlood op dit vel papier zodat je straks precies kunt zien hoe je het velletje moet draaien wanneer je de andere kant wilt printen. Ik zet meestal een kruisje linksboven. Druk dan het 1e blad af. Draai het papier op de juiste manier in de printer (bij mijn printer in de lengte over de kop, mijn kruisje komt dan linksonder aan de andere kant) en druk dan het 2e blad af. Gewoon proberen. Pagina 1 en 2 komen opelkaar als het goed is geprint.

2. Vouw het aan beide zijden geprinte a4-tje op de volgende manier:
– leg het a4-tje zo, met pagina 3 linksboven (staat dan op de kop). Het vouwen gaat om en om.
– vouw dan het blad in de breedte dubbel: pag. 2 komt dan op 3 te liggen, je hebt dan pag. 1 / 16 / 8 / 9 boven liggen
– vouw dan weer dubbel in de (nieuwe) breedte, pag. 4 komt op pag. 5
– vouw dan nog 1x dubbel in de breedte, pag. 8 komt dan op 9. Aan de buitenkant zitten dan 1 en 16.

3. Prik in de rugzijde 2 gaatjes met een naald, op 1cm en 2cm. Rijg hierdoor een dubbele draad en knoop deze vast met een platte knoop. Doe hetzelfde op 8,5cm en 9,5cm.

4. Snijdt de vouwen van de pagina’s af of snijdt deze open. Je boekje is klaar. Lukt het niet meteen, dan probeer je het gewoon nog een keer 🙂

Wanneer je meerdere van deze boekjes maakt dan kunnen ze later samen ingebonden worden tot 1 boekwerkje. Hoe? Dat komt later….

Dit is het begin van mijn 1e boekje.

Op mijn pagina “Zippies” vind je meer downloads.

In het vorige bericht staat hoe je een stempel kunt maken met vloeibaar rubber.

Natuurlijk ben ik enthousiast bezig gegaan met allerlei reliefvoorwerpen. Hieronder volgt een lijstje met suggesties. Niet elke stempel lukt perfect, maar zelfs de minder goed gelukte stempels zijn te gebruiken in mijn journal-maaksels. Gekochte stempels zijn uiteraard veel perfecter, maar ik vind op deze manier zelf stempels maken een redelijk goed en goedkoop alternatief. Zo gaandeweg ontdek ik wat wel en niet kan en wat de mogelijkheden zijn. Het makkelijks is wanneer een relief al erg plat is. Knopen lopen bijvoorbeeld rond en overal niet even hoog en diep. Wat het hoogst is, dat wordt je stempel. Klei kun je natuurlijk bewerken en bepaalde lijnen kun je dan ook dieper maken.

Zelf tekenen gaat het beste in fimo (of een vergelijkbaar merk) klei. Deze klei is gladde en fijner van structuur. “Zomaar” een lijntje trekken wil niet goed. Je stroopt de klei dan op. Het beste kun je de lijnen gaan stippelen en dan zachtjes glad trekken (of niet). Ook kun je stippelen met verschillende diktes, een emboss-pen, sateprikker, speld. Wel moeten de stippels en lijnen gelijkmatig diep. Na wat oefening lukt mij dat redelijk goed. Wanneer een stempel goed is gelukt maak ik nog een afgietsel voor op reserve. Desnoods nog een. Het is een kwestie van gieten en drogen dan.

De stempels plak ik vervolgens op een blokje hout. Je kunt ze ook op een acryl stempelblok kleven. Maar ik vind ze beter stempelen op een blokje hout geplakt. De stempels welke ik niet op een blokje hout heb geplakt bewaar ik in een bakje met daarin een beetje talkpoeder. Zo blijven ze niet aan elkaar plakken en kun je ze goed bewaren.

Suggesties van reliefvoorwerpen:

Knopen, figuurtjes op bestek, trommeltjes, fotolijstjes, sommige flessen hebben relief, beslag van (antieke) meubel, medailles, ornamenten, ornamenten op prijzen( bekers etc.), onderzetters, dasspelden, kant, haakwerk, sieraden, embossmateriaal, bladeren.

Ik heb voor een aantal mallen fimoklei gebruikt en voor een aantal gewone goedkope kinderklei. Beide lukken prima. Ik kwam er achter dat fimoklei qua kwaliteit wel achteruit gaat en omdat ik nogal aan het experimenteren ben geslagen werd me dat te prijzig. Vandaar dat ik ook kinderklei ben gaan proberen. Ook hiervan krijg je mooie afdrukken. Het nadeel van kinderklei is dat je de mal maar 1 keer kunt gebruiken omdat het verwijderen van de rubber niet gladjes verloopt. De klei kun je er gewoon uit halen en de restjes heb ik met een oude tandenborstel in een bakje water verwijderd. En een nieuwe mal is zo gemaakt. Zelf getekende stempels blijf ik om die reden met fimo doen.

Hier de resultaten:

Zelf in fimoklei getekend. Het elfje nagetekend vanaf een voorbeeld:

Van een plastic onderzetter en een stuk kant:

Van een koekjestrommel:

Van knopen, dasringen, prijsornamentje en een luxe paperclip:

Enkele iets groter afgebeeld:

Een mislukte, maar ik vind ‘m wel “iets hebben”:

En tot slot stempeltjes gemaakt van plastic mallen van een emboss-tang van de Action:

Ik oefen en experimenteer nog even verder…

Komt ie…

Neem een ornament, knoop, een leuk theelepeltje, iets met relief waar je een stempel van kunt maken.

Ik heb dit ornamentje genomen.

Neem dan een klomp fimoklei of eventueel kinderklei klei. Van fimoklei kun je meerder afdrukken maken, de klei wordt op den duur wel korrelig zou je deze opnieuw willen gebruiken. Goedkope kinderklei kan ook, maar daarvan kun je maar 1 afdruk per keer maken. De meeste klei kun je van de rubber halen en opnieuw gebruiken, de restjes kun je er met water afbortselen met bijvoorbeeld een oude zachte tandenbortsel.

Druk van de klei een platte schijf. Ik heb de klei platgedrukt met een acryl stempelblok. Dan wordt het geheel egaal en gelijkmatig. Druk hierin het voorwerp zodat je een mooie afdruk krijgt. Ook dit kun je het beste met het stempelblok doen.

Giet in de de klei voorzichtig vloeibaar rubber. Prik eventuele luchtbelletjes eruit, zorg dat het geheel waterpas ligt en laat de rubber goed drogen. Eventueel kun je nog laagjes rubber opdikken. Zorg dan wel dat de oppervlakte mooi egaal plat blijft.

Wanneer de rubber droog is kun je de rubber uit de klei trekken. Wanneer je kinderklei hebt gebruikt krijg je niet meteen alle klei er uit. De restjes kun je wegborstelen met water. Knip de randen bij en plak de stempel op een blokje.

Ik heb een aantal probeersels gemaakt die nu liggen te drogen. Ook kun je met een tandenstoker, speld of stompe pen zelf figuurtjes, tekeningetjes en tekst in de klei maken. Eventuele tekst moet normaal worden geschreven, dus NIET in spiegelschrift. Of deze probeersels gaan lukken? Ik wacht af…

De probeersels zijn niet allemaal goed gelukt. De indrukken in de klei moeten wel overal gelijk van diepte zijn en het geheel moet ook egaal op het blokje worden gekleeft. Wanneer de rubberlaag te dun is en het stempeltje te klein dan krult de rubber om. Misschien is zo’n stempeltje wel te gebruiken wanneer deze permanent op een blokje hout wordt gelijmd.

Er zijn gelukkig een paar wel gelukt. En van sommigen heb ik de kleivorm aangepast en opnieuw rubber gegoten.

Lees verder in het volgende bericht.