Dan is dit misschien een idee. Wij hebben in ieder geval een oudje naast huis staan….
Ik volg Suzi Blu op Twitter en zij linkte deze site.
Monthly Archives: augustus 2009
Een brief uit het verleden
Zaterdag sta ik met mijn vriendin op de rommelmarkt. Dus ben ik (alweer) in de stapel oudheden gedoken. Er staan nog zoveel dozen die ik na moet kijken. En wie weet, zit er iets tussen voor de rommelmarkt.
In een oud houten bakje, door mijn pake inelkaar getimmerd, zit vanalles. Oude Kwatta-spaarboekjes, paspoorten, telegrammen, diploma’s en vele andere wetenswaardigheden. Niks geschiks voor de rommelmarkt dus, maar wel weer erg leuk om door te kijken. Sommige documenten en aardigheden ga ik gebruiken voor mijn journals, maar heel veel gaat weer terug in de houten bak. Wegdoen vind ik erg moeilijk.
In die doos zat een brief. Een brief van 4 kantjes, geschreven op 14-2-1956 door mijn ouders aan mijn pake en beppe. Wij waren met ons 4-tjes net verhuisd naar IJmuiden waar mijn ouders een huis hadden gekocht en werk gevonden. Mijn broer was 5 jaar en ik was net 15 maanden en zat nog in de box. Mijn pake en beppe woonden nog in Friesland.
Tegenwoordig hebben we e-mail. Ook erg leuk en handig, maar niets kan tippen aan zo’n brief. Trouwens, niet alleen brieven werden verstuurd, maar ook kleding, dropveters en bananen zoals uit deze brief blijkt. Er wordt ook gesproken over Jeen v.d. Berg die pech kreeg tijdens de 11-stedentocht en deze niet heeft gewonnen. Er staat in de brief dat er 4x per dag sneeuw valt die elke keer weer moet worden geruimd voor de winkeldeur.
Op deze manier iets lezen over mijn vroegste jeugd en hoe mijn ouders over ons schreven en dachten, dat voelt heel bijzonder. Vooral nu ze er beide niet meer zijn. Ik had hen nog zoveel willen vragen. Maar nu ik deze brief heb gevonden en gelezen heb ik een aantal antwoorden gekregen. Dankjewel… wie of wat dan ook.
De volledige brief vind je hier.
Dierenvriend?
Soms ben ik absoluut geen dierenvriend. Ik irriteer mij mateloos aan twee vliegen die zich voortdurend vermaken op en rond mijn laptop. Meppen gaat niet, ik bent zuinig op mijn laptop. Ik blaas, mopper en wapper… niks helpt. Met liefde sla ik ze tot moes, alleen zijn ze behoorlijk intelligent en zitten daar waar ik mijn lust tot moorden niet op hen kan botvieren.
Ik zet de laptop maar ergens anders neer dan…
Het plakboek erbij geplakt.
Mijn plakboek is door de laatste provider-verhuizing een beetje losje inelkaar gaan zitten. Ik heb de gok gewaagd. Alles wat ik kon redden heb ik op dit weblog geplakt. En dat is redelijk goed gegaan (hoop ik). Bovendien heb ik dit weblog heel erg simpel gehouden en ben met de default-template aan het prutsen geslagen. Ik blijf natuurlijk doorprutsen met layouts enzo, maar ik ben er nu zolangzamerhand wel achter dat al die leuke templates de nodige mankementjes hebben. Daarom, lekker simpel. Dus al mijn plaksels en frutsels zullen ook hier worden geplakt en niet meer in mijn plakboek. Het oude plakboek blijft wel gewoon staan overigens.
Museumbezoek “It Damshûs”
Ik ben geboren in Nij Beets, een klein dorpje vlakbij Drachten. Mijn ouders woonden destijds in een klein huisje aan het kanaal en daar ben ik op de tafel geboren. De dokter kon niet in de bedstee helpen met de bevalling, dus dan maar op de tafel. Zo ging dat toen.
Na een half jaar zijn we verhuisd naar IJmuiden. Er was inmiddels veel familie verhuisd over de dijk en wij gingen ook. Omdat mijn moeder niet kon aarden en heimwee had zijn we terug gegaan naar Friesland. Wie weet hoe mijn leven was gegaan wanneer wij waren gebleven. Dan was mijn “nieuwe” nichtje misschien wel mijn beste vriendin geworden… of niet hahaha.
Terug in Friesland begon mijn vader een eigen bedrijf en leefden we “nog lang en gelukkig”, nou ja, met de nodige dosis misère zo nu en dan.
Maar mijn roots liggen dus in Nij Beets, en van de meeste van mijn oudere familieleden. Het werd tijd dat ik weer eens ging kijken in mijn geboortedorp en het plaatselijke museum.
Heel wonderlijk vond ik het. Ik stapte “mijn vroegste jeugd” binnen. Zag weer allerlei beelden van toen. Wij woonden er dan wel niet meer, maar mijn opa’s en oma’s nog wel. En vroeger was het de gewoonte om hen te bezoeken in de weekends. In het openluchtmuseum zijn een aantal huisjes ingericht in oude stijl, met dezelfde potten en pannen, petroleumstelletjes, waterpomp en ga zo maar door. En foto’s aan de wand. Ook van mijn voorouders. En van mijn vader, tantes, en weet ik veel van wie allemaal.
Enkele foto’s genomen in het museum:
Mijn geboortehuis kun je nog net zien.
Een zgn. bokwoning, gebouwd op een oud turfschip, een bok
In de bokwoning hangen de foto's van mijn voorouders
Ik kon vanachter het touwtje geen goeie foto’s nemen, maar na lief gevraagd te hebben mocht ik wel even achter het touwtje. Ik heb de foto’s van de muur gehaald en gepoogd foto’s te nemen. Helaas ouderwets spiegelend glas in de lijsten…
Mijn betovergrootmoeder, en die van Marmod 🙂
- Mijn betovergrootvader
In de herbouwde kroeg (van de veenbaas) hing deze foto. Vroeger had men in Beets de Jeugdbond voor onthouding (van alcoholische dranken) “De blauwe knoop” (Hoe verzinnen ze het). Daarin zaten een aantal familileden van mij, waaronder mijn vader (achterste rij, 3e van rechts) .
In een andere woning hing deze collage van een krantenknipsel uit 1935. Van mijn betovergrootvader, overgrootvader en Marmods grootvader en oom.
- de 4 geslachten van den Berg
Natuurlijk was er veel meer te zien. Je kon zelfs een poging wagen met polstokspringen. Het bezoekje was zeker de moeite waard en ik heb nog een aantal geërfde oudheden liggen die vast wel een plekje zullen krijgen in dit museum “It Damshûs“.
Foto’s Noorwegen
Ze staan derop!
