Een tijdje geleden heb ik deze pagina ge”burn”d. Met een klein kaarsstompje. Aangestoken en afwachten maar. Nu doofde het kaarsje al een keertje, maar uiteindelijk kwam de fik erin. Toen de pagina flink begon te branden heb ik deze maar snel uitgeblazen.
De pagina heb ik geprobeerd op te leuken, maar ik had ‘m dus beter helemaal op kunnen laten branden haha. Waarschijnlijk doe ik dat ook nog wel… Heerlijk dat wrecken, eigenlijk ben ik veel te soft. Maar wanneer ik me teveel uit ga leven dan hou ik niks meer te wrecken over ben ik bang.
Half twee, daar was ze. Op de fiets met een fris kleurtje op d’r wangen. Pffft… eerst een glaasje water…
De middag was zo om. En we zijn bijna niet van onze tuinstoeltjes af geweest. Alleen om vocht te halen of te lozen. Wanneer kom je weer Margriet?
Ja, ik ben wel aan het wrecken geweest. Allerlei halve pagina’s die er behoorlijk saai uit zien. Zo ben ik al aan het branden geweest, fruitstickers geplakt, pennen getest, een pagina gewassen, met m’n mond geschreven en koffie gemorst. En nog een paar waarmee ik bezig ben. Foto’s volgen t.z.t.
In Noorwegen ben ik begonnen met het morsen van (oplos)koffie. Thuis heb ik ‘m af gemaakt. Voor mijn doen erg netjes gewreckt dit keer.
Pour, spill, drip, spit, fling your coffee here:
En gemorst heb ik ook…
Climb up high…
Dat heb ik in ieder geval gedaan. Ook in Noorwegen.
En laten vallen heb ik ‘m ook, alleen heeft Hannyman daarvan geen foto gemaakt. Flauw he?
Een hele klus. M’n handen al open en rugpijn. En wat heb ik gedaan? Nou, bijna niks, alleen de koelkast eruit, de ombouw ook. De halve deur eruit, die wordt gerepareerd, en nog wat sloopwerk. Kweet niet of ik het wel volhoud, maar heb er wel zin in. Eigenlijk wou ik het hele interieur wel slopen, maar dat zit er niet in. Alles zit vastgeniet vanaf de verkeerde kant dus. Wanneer ik dat er allemaal uittrek dan blijft er niks van het bakje over. Ik kijk gewoon niet al te ver vooruit nog. De basis van binnen wordt in ieder geval wit. De buitenkant wordt nog over nagedacht. Ik doe het rustig aan…
Ja werkelijk waar. Tijdens onze plundersessies in onze wijnbessenstruik bleef ze gewoon zitten. Dan weer op haar eieren, dan weer de jongen voeren. Ook het mannetje bleef aktief. Dit is hun 3e nest, mischien ook wel het 4e. Ze gaan maar door. Echte doordouwers deze merels… en inmiddels erg mak.