Heb een simpel font gemaakt, gewoon een oefening om het een beetje onder de knie te krijgen.
Je kunt ‘m hier downloaden.
Heb een simpel font gemaakt, gewoon een oefening om het een beetje onder de knie te krijgen.
Je kunt ‘m hier downloaden.
Ik heb vandaag een doos met oude Anna’s en Ariadnes doorgespit, ben er eigenlijk nog steeds mee bezig. Allemaal nog van mijn moeder. Had ze ook meteen weg kunnen doen na het overlijden van haar, maar ze was er zo aan gehecht en koesterde altijd die dozen met de voor haar zo kostbare inhoud. Ik heb mijn verstand op nul gezet en “klinisch” een stapel bladen vluchtig bekeken om te kijken of er ook nog wat bruikbaars tussen zit voor mijn plakboek- en mini-hobby. En ja, er zit best wel wat tussen. Maar het is best wel even slikken zo nu en dan, want mijn moeder wilde zoveel, maar op de een of andere manier lukte dat allemaal maar niet. Allerlei begonnen en onafgemaakte probeersels tussen de pagina’s. Meer aantekeningen dan resultaat. En ik weet nog dat ze vaak zei: “Hee… daar heb ik nog wel ergen iets van liggen…. dat patroontje heb ik ook volgens mij……”. Dan kwamen de dozen weer tevoorschijn en was ze de hele dag zoet.
En dan kom ik een oude Ariadne tegen. Ik blader deze door en zie daar een pop. “Verhip”, denk ik, “mijn pop had ook van die kleertjes”. En ja, na even beter te hebben gekeken klopt dat ook. Heeft die schat, mijn moeder dus, al die kleertjes zelf zitten naaien die ik bij die mooie pop kreeg. En ze kon eigenlijk helemaal niet naaien… wel breien en borduren, daar was ze erg goed in. Ze zal het ooit wel eens hebben verteld, hoewel ze dat ook niet gedaan kan hebben. Dat deed mijn moeder niet, vooral wanneer het een ietwat traumatische ervaring is geweest. Een aantal kleertjes heb ik nog, de pop volgens mij ook nog ergens. (Wat heb ik nog veel….). Ik kan me nog herinneren dat ik die pop met kleertjes van Sinterklaas kreeg. En geen paar rokjes ofzo, nee, een complete garderobe inclusief trouwjurk. Deze Ariadne gaat niet weg. Wat ik ermee moet weet ik ook niet, maar de ontdekking en het besef dat mijn moeder dat voor mij heeft gedaan zit aan die Ariadne vastgekleeft. Ik weet nu dat het voor haar een enorme opgave moet zijn geweest en dat ze daar ook weken van wakker moet hebben gelegen. Wow… dat doet me wel wat….
—
Reacties:
Te bijzonder, dit exemplaar … dus op een mooie plek neerleggen en af en toe nog ‘s doorbladeren. En jou moeder is gewoon net als alle andere ‘moeders’ ….. ik wil ook te veel )
Marmod (Email) (URL) – 16 02 09 – 19:00
Wat speciaal zoiets!!!! Komt je moeder denk ik weer even heel dichtbij!!!
Margriet
Margriet – 16 02 09 – 21:34
Wat een mooi verhaal, dat maakt zo’n ‘gewone’ Ariadne dan ineens heel speciaal. Ik zou hem ook niet wegdoen, maar goed bewaren.
Groetjes van Jolande
Jolande – 18 02 09 – 13:14
Bladerend in oude damesbladen, ooit van mijn oma geweest, kwam ik in een Margriet uit 1954 deze advertentie tegen.
Tegenwoordig zie je ze niet meer… en zeker niet in de damesbladen.
—
Reacties:
Geweldig! Dat zie je inderdaad niet meer! Tegenwoordig is iedereen te dik of anorexiapatiënt als je de bladen moet geloven pffff!
Leuk hoor dat je nog zo’n stapeltje tijdschriften hebt. Daar vind je vast veel in!
Lea – 15 02 09 – 18:06
Oh wat leuk dat je nog van die oude bladen hebt. En ja, vroeger was alles beter hahhaha, toen ik jong was MOEST ik ook veel eten omdat ik graatje mager was. Tja vroeger …..
Marmod (Email) (URL) – 15 02 09 – 20:10
Ik had grote plannen met februari. Ik wilde een aantal bijzondere dagen als een soort van collage uitbeelden. Had al het een en ander verzameld.. Maar ik ben bij 4 februari blijven hangen. Wereld kankerdag. Door hier weer over na te denken floepte ik 12 jaar terug in de tijd… februari 1996. Ook zittend aan mijn bureautje, bezig met knutselen ontdekte ik een knobbeltje. Het was op een vrijdag, 9 februari om precies te zijn. Mijn moeder zat middenin haar herstel en behandelperiode van borstkanker, dus een knobbeltje vinden sloeg in als een bom. Om kort te gaan… ook ik had borstkanker en liep samen met mijn moeder dubbele spreekuren af bij dezelfde artsen. Het heeft mij doen stoppen met roken en mijn leven helemaal op zijn kop gegooid. Alles was plotseling niet meer zoals het was geweest en hele levenshouding is 180 graden gedraaid. Gelukkig op een hele positieve manier. Ik ben er enorm door gegroeid, en hoe raar het ook mag klinken, ik ben er erg blij mee.
Natuurlijk draait wereldkankerdag niet alleen om borstkanker. Dit jaar wordt extra stilgestaan bij de gezondheid van kinderen. Wat ik daar naar voren heb gehaald is “smokefree childhood”, iets wat mij ook erg raakt.
Dit is mijn bijdrage geworden. Een beetje eigen ervaring en een beetje wens.
De achtergrond is gemaakt met gesso, eigengemaakte stempels en waterverf gesponst met stukjes schuurspons (zachte zijde). Uit de Flow een paar randjes met de plakband-techniek en de “rub-on” techniek met een plaatje en tekst van de een pdf-bestand gevonden op een van de bezochte kanker-websites. Ik heb geen sheets gebruikt maar een half lamineervel. Aan beide zijden te gebruiken. Print je op de lijm-zijde dan kun je die verwarmen met de fohn. Dan droogt de inkt en smelt de lijm. Zo kun je het plaatje ook rubben. Dit plaatje en tekst zijn op de gladde zijde geprint en nat stevig op de ruwe achtergrond gewreven met een plastic verfspatel.
Marmod heeft het ook al eens genoemd, ik noem het ook nog een keer. Elke keer ben ik zo onder de indruk van Josephine’s weblog die de laatste tijd over de vermissing van haar zoon Pieter gaat. Ik ben weer eens helemaal lam geslagen door haar verdriet, en natuurlijk ook die van de rest van het gezin, familie en vrienden. Zelfs ik zit te huilen… en ik ben “wildvreemd”. Ik voel al zoveel, wat voelen zij dan wel niet. Vreselijk, onvoorstelbaar. Josephine (Joos) is ook een nieuw weblog gestart.
Ik hoop elke dag op een wonder, elke dag op een berichtje dat…. ja wat…??? Iets… Mensen, wie dit leest… hoop mee… please…
—
Reacties:
heb net haar nieuwste stukje weer gelezen. kreeg er kippevel van!!!!!!
Margriet
Margriet – 14 02 09 – 20:09
Het is zo onvoorstelbaar verschrikkelijk. Zeker nu dit zo leesbaar en dus dichtbij is. Wetende dat Sis niet eens de enige huilende moeder is …. ik heb al een paar keer AmberAlert op mijn log proberen te plaatsen. Gisteren is het voor het eerst landelijk gebruikt en het kind is terecht! (Geen idee hoor of het door het alert kwam) Verder heb ik al die tijd al een kaarsje voor Sis en Pieter op mijn log ….. het mag en zal toch niet gebeuren dat ie er volgend jaar kerst nog staat??????
Marmod (Email) (URL) – 15 02 09 – 12:39