2 januari 10
Gisteravond las ik op hyves een berichtje van mijn nicht. Een zus van mijn vader, tante Anna was ingeslapen. Ze was 90 jaar en ik had de afgelopen paar jaar geen contact meer met haar. Verdrietig ben ik wel. Het was zo’n lief mens, knuffelig, verstrooid en warmhartig. Altijd blij om ons te zien, altijd het hart op de tong. Maandag zijn we weer thuis en kunnen haar dan dinsdag de laatste eer bewijzen. Dag lieve tante Anna…. tot ziens…
Heb het een beetje van me af proberen te plakken. Het Friese gedichtje staat op haar rouwkaart en stuurde mijn broer naar mij.
1 januari 10
Ik zit helemaal volgepropt met allerlei voedsel. Je kunt me zo van een bergje sneeuw rollen. Overgebleven cake, pannenkoeken… En net naar Nils en Oddny geweest. Zij hadden ons uitgenodigd voor de traditionele kalkoen. Tjee, Oddny is een echt Noors kookwonder hoor. Heerlijke malse kalkoen met vulling, een sausje met rozijntjes, speciale fjell-aardappeltjes en spruitjes met pruimen. Ojee, dacht ik… spruitjes… Laat ik nou alles lusten, maar spruitjes…. brrrr… Nou, ik heb net gedaan of mijn neus bloedde en ik heb spruitjes gegeten. Vond ze nog lekker ook hahaha… burb… En vruchtjes met slagroom, koffie en koekjes na. Ik zit hier achter de laptop op het puntje van de stoel want ik kan niet meer door de bocht.
Vanmiddag eerder was ik begonnen met een journal-pagina. Ik zat weer een beetje te mokken over niks eigenlijk. Volgens mij is mokken ook een hobby van mij. Ik wilde bloemetjes zien en had eventjes genoeg van die sneeuw. Ach, hoe dom kan een mens zijn. Altijd dat willen wat er niet is en dat wat er wel is niet willen zien. Ik heb mijzelf dan ook even weer wakker geschud.
Na ons diner bij Nils en Oddny heb ik de pagina af gemaakt. De letters zijn ietwat mislukt, maar ja, je moet maar kijken naar dat wat er wel goed aan is.
1 januari 10
De laatste 6 zegeltjes zijn nu ook af. Ik kan nu nog geen totaalbeeld laten zien omdat ik mijn journal thuis heb gelaten. Maar wanneer ik thuis ben ga ik er wel even mee showen. De zegeltjes zijn simpel gehouden. Deels omdat er niet zoveel te vertellen was (beetje eentonig hier 😉 ) maar ook omdat ik bijna geen geschikt materiaal heb. Voor de laatste zegel heb ik zelfs het etiket van de fles Beerenburg af moeten weken…
Zegel 26: Na Hannymans verjaardag is thuis de 2e kerstdag altijd een bijkom-dag. Nou, dat was hier ook niet veel anders. Alleen doen we niet veel anders dan bijkomen… Ik heb de hele dag binnen gezeten en wat naar de sneeuw buiten zitten staren.
Zegel 27: Deze dag, de 3e kerstdag, een cake/taart gebakken voor de visite die ’s avonds kwam koffiedrinken.
Zegel 28: Onder de kerstboom lag (24 december) een grote doos bonbons voor ons. De laatste paar zijn deze dag verslonden. Ik heb de gouden verpakking gebruikt voor deze zegel
Zegel 29: Een lange wandeling gemaakt. Door de vers gevallen sneeuw. Wel met warmere kleren dan afgebeeld en zonder stokken. Hoewel ik die best had willen hebben tijdens de wandeling, want het was soms erg ploeteren door de sneeuw. En soms zakte je een eind weg tussen twee rotsblokken in…
Zegel 30: Een herhaling van dag 29. Wat de wandeling betreft. Ik vond een klein kiekje welke wel wat op een van onze gemaakte foto’s leek…
Zegel 31: Weer iets anders dan oliebollen. Geen Noorse uitvinding maar een Friese. Een pannenkoek met Beerenburg. Alleen kan die uitvinding weer de prullenbak in, want die BB proef je echt niet…
Gelukkig nieuwjaar!
31 december 09
Vandaag een eind gewandeld, of beter gezegd door de sneeuw geploegd. Bijna tot aan de vuurtoren geklommen en geklauterd, door sneeuw en ijsschotsen, die zo nu en dan inzakten wanneer wij erop gingen staan. Dom gevoel is dat. Maar wel een erg leuk spelletje.
Nee ik ga niet weer zeggen hoe mooi het hier is. Dat wordt zoooo eentonig. Maar dit is wel heel erg genieten. Wat een weelde om hier te mogen zijn!
Nu zitten we met z’n tweetjes naar Grieg te luisteren. De pannenkoeken zijn gebakken. In de plaats van oliebollen. Dat was me toch teveel gedoe en deze koekjes vind ik ook erg lekker.
Gadissa zei op twitter dat ze zulke lekkere oliebollen had, gebakken door haar zwager met rum…. #hik… Nu dacht ik: “Laat ik in dat laatste beetje beslag eens een scheut Beerenburg (bij gebrek aan rum) doen… wie weet is dat lekker….” Nou, zo gezegd zo gedaan….
Die ene pannenkoek is al op en ik moet zeggen…. helaas…. ik proefde geen verschil terwijl er toch een dikke borrel in dat ding zat. Maar het experiment was leuk 😉
Iedereen een hele fijne avond!!!
30 december 09
Volgens mij heb ik een dag overgeslagen… ben helemaal de tel kwijt. Maar men zegt dat het vandaag 30 december is, oftewel 6e kerstdag. Welke dag is het vandaag? Maar goed dat ik een laptop heb staan. Woensdag dus. Thuis heb ik al moeite met de dagen, maar hier is het helemaal erg.
Gisteren (geloof ik) ben ik toch nog even naar het kerstfeest gegaan. Het dorp danste rond de kerstboom, zong kerstliedjes en de kerstman kwam. Er kwamen zelfs 2 kerstmannen. Met maskers en papieren hoedjes. De kleintjes, een stuk of 6, waren door het dolle heen. Prachtig. Ook wij werden bij de kerstman geroepen. Nou, daar zat ik met mijn fleecevest en spijkerbroek, rood met blauwe sneeuwlaarsjes en het haar verwilderd op mijn hoofd. Iedereen zat netjes in de pronk… Wist ik veel… Ik wou alleen maar kijken of Hannyman er nog was… Maar goed, er werd gelachen en we kregen een zakje snoep. Er stond een tafel met allerlei lekkers, zelfgebakken ‘kake’ en taarten, belegde broodjes en nog veel meer. Ook de nodige drankjes waren volop aanwezig.
’s Avonds nog een eind gewandeld. Tjongejonge… wat mooooiiiii is het hier…. onbeschrijfelijk!
Vanmorgen weer een eind gewandeld. Er lag net een maagdelijk vers tapijt sneeuw, waar ik eigenlijk niet op zat te wachten. Maar tjee… wat prachtig. En een lekker temperatuurtje, weinig wind, gewoon ideaal! Kon het niet laten en moest natuurlijk weer wat plaatjes schieten….
29 december 09
Ik ben er nog niet uit geweest vandaag. Zou ik eigenlijk wel moeten doen, is wel even gezond en mooi natuurlijk. Maar op de een of andere manier zit ik op de stoel vastgeplakt. Ik knutsel maar zo’n beetje. Leer wat toneelteksten en fluit wat met Herman en Sjaak. Hannyman is naar de bijeenkomst in het clubgebouw. Ik niet dus. Die lijm op de stoel is erg sterk. Gizmo de hond is ook een beetje zielig. Is Hannyman zomaar vertrokken zonder hem…
Het is nog steeds prachtig buiten, het schemert alweer. Ik ga zo ook maar even de boots van Petra aantrekken. Mijn geitenwollen sokken heb ik wel mee, maar mijn eigen laarsjes niet.
Maar eerst nog een bakje koffie…
Gisteravond las ik op hyves een berichtje van mijn nicht. Een zus van mijn vader, tante Anna was ingeslapen. Ze was 90 jaar en ik had de afgelopen paar jaar geen contact meer met haar. Verdrietig ben ik wel. Het was zo’n lief mens, knuffelig, verstrooid en warmhartig. Altijd blij om ons te zien, altijd het hart op de tong. Maandag zijn we weer thuis en kunnen haar dan dinsdag de laatste eer bewijzen. Dag lieve tante Anna…. tot ziens…
