Al jaren ben ik besmet met dit virus. Miniaturen, een wereld op zich. En dan hoofdzakelijk 1:12 minaturen. Het formaat wat het meest gebruikt wordt in de poppenhuiswereld. Zo halverwege de jaren 90 raakte ik besmet. Ik kreeg de smaak helemaal te pakken en ging aan de slag met het maken van een 1:12 poppenhuis, meubeltjes en allerhande miniatuurtjes. Door omstandigheden raakte het poppenhuisgebeuren op de achtergrond. Totdat ik werd benaderd door het maandblad Dolls House Nederland met de vraag of ik met een artikeltje in hun maandblad wou staan. Toen kwam het virus weer aan de oppervlakte en knutselde ik er weer op los. Mijn moeder ging er ook helemaal in mee en zij borduurde miniatuurschilderijtjes, breide en haakte kleedjes en we gingen samen op beursen staan. Want ik had “mijn ding” gevonden: 1:12 bloemetjes bedenken en daarvan workshopjes schrijven. En dat sloeg aan zodat ik op de beurs terecht kwam.
Nu lig ik alweer een dik jaar bijna stil met het virus. Maar het kriebelt nog wel en omdat ik weer op een beurs ga staan moet er weer wat gebeuren he? Ik heb mijn stoute 1:12 schoenen weer aangetrokken en ben nu weer een poosje enthousiast bezig met vanalles. Vandaag heb ik het laatste blaadje geplakt op een Pelargonium (Geranium). Een hangend exemplaar.
Alles over mijn mini-hobby kun je vinden op mijn poppenhuisite (nog niet helemaal up-to-date) en poppenhuisweblog. De beurs waar ik sta is in Drachten op 13 februari 2010.
