We zijn al lang weer thuis, maar had geen tijd, zin, puf… vul maar in… om te loggen. Erg interessant nieuws heb ik niet. Alles is goed, heb een prima humeur en ben blij dat ik weer thuis ben, maar ik heb blijkbaar veel moeite met omschakelingen. Niet in de zin van niet leuk vinden, maar in de zin van wennen. Ik moet als het ware mijn nestje weer gaan bouwen. Alles weer op z’n plek leggen, post doornemen, mensen dag zeggen, klusjes oppakken, nah.. de gebruikelijke dingen. Alleen had ik daar vroeger maar een dag voor nodig, nu zo’n 4 dagen. Ik kan dat ook alleen door het voorgaande, in dit geval onze periode in Noorwegen, weg te duwen. Ik praat er niet over, ik kijk geen foto’s, filmpjes etc. De koffer wordt uitgepakt en that’s it. Wanneer mensen mij vragen “En… hoe was het in Noorwegen?”, dan duurt het even voordat ik antwoord kan geven, tenminste, een doordacht antwoord, want “Heel leuk” is vlot gezegd. Ik kan allerlei details niet of nauwelijks naar voren halen.
Ik ben nu zover dat ik weer wat ben gewend. Heb er zelf niet echt last van, ik verbaas mij alleen dat dat nu zo werkt bij mij. Zo ligt er ook nog altijd een stapel filmpjes etc. van onze zomervakantie in Noorwegen… geen flauw idee wat daar op staat.
Thuis
Tante Anna
Gisteravond las ik op hyves een berichtje van mijn nicht. Een zus van mijn vader, tante Anna was ingeslapen. Ze was 90 jaar en ik had de afgelopen paar jaar geen contact meer met haar. Verdrietig ben ik wel. Het was zo’n lief mens, knuffelig, verstrooid en warmhartig. Altijd blij om ons te zien, altijd het hart op de tong. Maandag zijn we weer thuis en kunnen haar dan dinsdag de laatste eer bewijzen. Dag lieve tante Anna…. tot ziens…
Heb het een beetje van me af proberen te plakken. Het Friese gedichtje staat op haar rouwkaart en stuurde mijn broer naar mij.
Saetervika, 1-1-2010
Ik zit helemaal volgepropt met allerlei voedsel. Je kunt me zo van een bergje sneeuw rollen. Overgebleven cake, pannenkoeken… En net naar Nils en Oddny geweest. Zij hadden ons uitgenodigd voor de traditionele kalkoen. Tjee, Oddny is een echt Noors kookwonder hoor. Heerlijke malse kalkoen met vulling, een sausje met rozijntjes, speciale fjell-aardappeltjes en spruitjes met pruimen. Ojee, dacht ik… spruitjes… Laat ik nou alles lusten, maar spruitjes…. brrrr… Nou, ik heb net gedaan of mijn neus bloedde en ik heb spruitjes gegeten. Vond ze nog lekker ook hahaha… burb… En vruchtjes met slagroom, koffie en koekjes na. Ik zit hier achter de laptop op het puntje van de stoel want ik kan niet meer door de bocht.
Vanmiddag eerder was ik begonnen met een journal-pagina. Ik zat weer een beetje te mokken over niks eigenlijk. Volgens mij is mokken ook een hobby van mij. Ik wilde bloemetjes zien en had eventjes genoeg van die sneeuw. Ach, hoe dom kan een mens zijn. Altijd dat willen wat er niet is en dat wat er wel is niet willen zien. Ik heb mijzelf dan ook even weer wakker geschud.
Na ons diner bij Nils en Oddny heb ik de pagina af gemaakt. De letters zijn ietwat mislukt, maar ja, je moet maar kijken naar dat wat er wel goed aan is.
MU “Decemberzegel(s)” 26, 27, 28, 29, 30 en 31
De laatste 6 zegeltjes zijn nu ook af. Ik kan nu nog geen totaalbeeld laten zien omdat ik mijn journal thuis heb gelaten. Maar wanneer ik thuis ben ga ik er wel even mee showen. De zegeltjes zijn simpel gehouden. Deels omdat er niet zoveel te vertellen was (beetje eentonig hier 😉 ) maar ook omdat ik bijna geen geschikt materiaal heb. Voor de laatste zegel heb ik zelfs het etiket van de fles Beerenburg af moeten weken…
Zegel 26: Na Hannymans verjaardag is thuis de 2e kerstdag altijd een bijkom-dag. Nou, dat was hier ook niet veel anders. Alleen doen we niet veel anders dan bijkomen… Ik heb de hele dag binnen gezeten en wat naar de sneeuw buiten zitten staren.
Zegel 27: Deze dag, de 3e kerstdag, een cake/taart gebakken voor de visite die ’s avonds kwam koffiedrinken.
Zegel 28: Onder de kerstboom lag (24 december) een grote doos bonbons voor ons. De laatste paar zijn deze dag verslonden. Ik heb de gouden verpakking gebruikt voor deze zegel
Zegel 29: Een lange wandeling gemaakt. Door de vers gevallen sneeuw. Wel met warmere kleren dan afgebeeld en zonder stokken. Hoewel ik die best had willen hebben tijdens de wandeling, want het was soms erg ploeteren door de sneeuw. En soms zakte je een eind weg tussen twee rotsblokken in…
Zegel 30: Een herhaling van dag 29. Wat de wandeling betreft. Ik vond een klein kiekje welke wel wat op een van onze gemaakte foto’s leek…
Zegel 31: Weer iets anders dan oliebollen. Geen Noorse uitvinding maar een Friese. Een pannenkoek met Beerenburg. Alleen kan die uitvinding weer de prullenbak in, want die BB proef je echt niet…
Gelukkig nieuwjaar!
Maanduitdaging januari 2010
Ik heb vakantie… zit in Noorwegen en dacht “Laat ik iemand anders vragen om een thema te bedenken”. Nou, dat heb ik gedaan. Margriet reageerde heel spontaan en een paar minuten geleden kwam ze met het thema “Zelfbeeld“.
Ik vind het een prachtig thema. Ook iets om weer eens goed over na te denken, hoe je zelfbeeld is. Bij vrouwen is dat meestal niet zo positief… bij mannen daarentegen… (klik op het plaatje en eventjes wachten…) Vooral ben ik nieuwsgierig naar hoe je tegen een innerlijk zelfbeeld aankijkt… Ook al is de buitenkant soms ook erg boeiend…
Je hoeft natuurlijk niet je eigen zelfbeeld als voorbeeld te nemen. Je kunt ook die van iemand anders uitbeelden, of gewoon het woord/thema zelf. Er is een heleboel mogelijk!
De bijdrages komen op deze pagina te staan. De bijdrages van december staan op deze pagina.
Bedankt Margriet! Succes allemaal met deze plak-maanduitdaging!
Saetervika, 31-12-2009
Vandaag een eind gewandeld, of beter gezegd door de sneeuw geploegd. Bijna tot aan de vuurtoren geklommen en geklauterd, door sneeuw en ijsschotsen, die zo nu en dan inzakten wanneer wij erop gingen staan. Dom gevoel is dat. Maar wel een erg leuk spelletje.
Nee ik ga niet weer zeggen hoe mooi het hier is. Dat wordt zoooo eentonig. Maar dit is wel heel erg genieten. Wat een weelde om hier te mogen zijn!
Nu zitten we met z’n tweetjes naar Grieg te luisteren. De pannenkoeken zijn gebakken. In de plaats van oliebollen. Dat was me toch teveel gedoe en deze koekjes vind ik ook erg lekker.
Gadissa zei op twitter dat ze zulke lekkere oliebollen had, gebakken door haar zwager met rum…. #hik… Nu dacht ik: “Laat ik in dat laatste beetje beslag eens een scheut Beerenburg (bij gebrek aan rum) doen… wie weet is dat lekker….” Nou, zo gezegd zo gedaan….
Die ene pannenkoek is al op en ik moet zeggen…. helaas…. ik proefde geen verschil terwijl er toch een dikke borrel in dat ding zat. Maar het experiment was leuk 😉
Iedereen een hele fijne avond!!!
