Dat viel niet mee om iets te bedenken en naar jezelf te kijken. Ik kijk liever naar een ander…
Maar hier is ie… compleet met snippertjes spiegel zodat ik goed naar mezelf kan kijken. Doe ik niet hoor, vind ik niks aan, maar…. het kan….
De MU van januari 2010 met als thema “zelfbeeld” (bedacht door Margriet)
Ben behoorlijk achterop geraakt met plakken omdat ik zo’n 6 weken niks op dat gebied heb gedaan. Andere bezigheden en wederom opruimen van de kamer. De kast viel bijna om vorige week, dus heb ik alles er uit moeten halen en reorganiseren. En telkens kwam ik die pagina 27 weer tegen. Die had ik na het lezen van de plaquest-opdracht meteen uit een willekeurig tijdschrift gescheurd en die wilde ik dan ook gebruiken.
Heb ‘m nu maar gemaakt dan. Moeilijk op gang te komen na die plakstilte… startproblemen met de inspiratie en “het gevoel”. Ik hoop dat dat snel weer beter gaat worden.
Allereerst een foto van de pagina (uit een Flow) zoals deze hier een aantal weken rondslingerde.
Een pagina ter grootte van een A4 en dus de helft te groot voor mij. Heb daarom niet de hele pagina gebruikt. Dit is het resultaat.
Gewoon… omdat ik het mooi vind…
Beetje laat dit keer, de maand is bijna om en hij is al zo kort… Tja, dat hoofd van mij is wel eens ietwat warrig. Heb zelfs mijn eigen MU van januari niet eens gemaakt! Schaam je Hanny! En ook nog wel zo’n mooie, bedacht door Margriet…
Wat zal ik een voor deze laatste 14 dagen bedenken? Had al wat bedacht, maar wederom was Margriet mijn geheugensteuntje en meldde heel vriendelijk dat dat thema al eens bij de PlaQuest voorbij was gekomen. Tja, en dat gaat niet hoor… geen dubbele thema’s. O… daar was ie al… dubbel. Die vind ik leuk! Zal ik het nog even duidelijk noemen: Het thema voor deze halve maand is: dubbel 🙂 . 🙂
De bijdrages komen op deze pagina te staan wanneer je ‘m op het Plakblog plaatst of mij een mailtje met foto stuurt.
Al jaren ben ik besmet met dit virus. Miniaturen, een wereld op zich. En dan hoofdzakelijk 1:12 minaturen. Het formaat wat het meest gebruikt wordt in de poppenhuiswereld. Zo halverwege de jaren 90 raakte ik besmet. Ik kreeg de smaak helemaal te pakken en ging aan de slag met het maken van een 1:12 poppenhuis, meubeltjes en allerhande miniatuurtjes. Door omstandigheden raakte het poppenhuisgebeuren op de achtergrond. Totdat ik werd benaderd door het maandblad Dolls House Nederland met de vraag of ik met een artikeltje in hun maandblad wou staan. Toen kwam het virus weer aan de oppervlakte en knutselde ik er weer op los. Mijn moeder ging er ook helemaal in mee en zij borduurde miniatuurschilderijtjes, breide en haakte kleedjes en we gingen samen op beursen staan. Want ik had “mijn ding” gevonden: 1:12 bloemetjes bedenken en daarvan workshopjes schrijven. En dat sloeg aan zodat ik op de beurs terecht kwam.
Nu lig ik alweer een dik jaar bijna stil met het virus. Maar het kriebelt nog wel en omdat ik weer op een beurs ga staan moet er weer wat gebeuren he? Ik heb mijn stoute 1:12 schoenen weer aangetrokken en ben nu weer een poosje enthousiast bezig met vanalles. Vandaag heb ik het laatste blaadje geplakt op een Pelargonium (Geranium). Een hangend exemplaar.
Alles over mijn mini-hobby kun je vinden op mijn poppenhuisite (nog niet helemaal up-to-date) en poppenhuisweblog. De beurs waar ik sta is in Drachten op 13 februari 2010.
Laat ik er ook eens een schepje bovenop gooien. Op al die sneeuw die er al ligt. Maar dan een schepje uit de jaren 50 en 60. Toen was ik kind. Een kind dat winters in de sneeuw speelde. En volgens mij viel er toen vaker sneeuw dan tegenwoordig. We bouwden sneeuwhutten van grote bulten sneeuw. Met kruiwagens vervoerden we heel wat m3 naar een hoek achter ons huis in Drachten. Dan klommen we op het dak, en sprongen we pardoes in de bult. Totdat ie helemaal hard was. Dan gleden we naar beneden vanaf het dak, of maakten er een hut van. We gingen dagen achtereen naar de ijsbaan of schaatsten op de Drachtster vaart vlak voor het huis. Of reden een toertochtje naar de Hooidammen 
vanuit het centrum van Drachten. We maakten glijbanen, sneeuwpoppen, sneeuwauto’s en zeepten elkaar in. Beppe breide sokken, mutsen, wanten en sjaals en we droegen borstrokken en wollen hempjes. ’s Avonds lag alles te drogen voor de kachel. Als het erg koud was deden we de pyama onder de kleren aan en soms ook nog kranten. Die waren lekker warm. En een witte kerst heb ik regelmatig meegemaakt.
In 1963 reden we met onze VW-kever over het IJsselmeer naar Medemblik en van Elfstedentochten weet ik helaas maar weinig. We woonden in de verkeerde hoek denk ik.
Precies weet ik het allemaal niet meer, maar zo in mijn geheugen hadden we vroeger meer witte en koudere winters.
.
Download mijn font
