Tag Archives: uitvinder

Rudolfje

Vorige week kwam ik een patroontje tegen van een rendierkop, van Rudolf. Ik vond ‘m zo lief dat ik heb ‘m meteen 1:1 gehaakt. Het resultaat en het patroontje kun je vinden op mijn weblog. Daar staan ook een paar gehaakte kerstballen die ik heb bedacht n.a.v. datzelfde patroon welke ik heb aangepast. Deze ballen probeer ik maar niet in 1:12. Mijn handigheid in haken heeft zijn grenzen.

Natuurlijk moest ik Rudolf wel in het klein haken. Als miniatuurfreak kan ik daar niet omheen. Het was een heel gepriegel maar het is gelukt. Rudolfje is 2 cm klein. Wat ik er nou mee moet weet ik nog niet. Mijn uitvinder drs. Cee (1:12) is ‘m druk aan het bestuderen. Misschien kan hij er wat mee.

rudolfje

rudolfje2

Slaapruimte Drs. Cee

Van sigarenkistjes en vuurwerkhoutjes ben ik Drs. Cee aan het helpen met zijn ladder en vloertje. Hij krijgt een extra ruimte in zijn atelier. Hij wordt soms zo moe van al dat nadenken, tja dan moet je zo nu en dan een dutje kunnen doen. Beneden in zijn atelier raakt alles vol met zijn uitvindsels, boeken en rommel. Ik vroeg of hij een bed of een luie stoel wilde… Heb natuurlijk nog geen duidelijk antwoord gekregen. Vooralsnog voldoet de vloer ook wel geloof ik. Al denk ik niet dat hij slaapt… hij denkt na, denk ik.

Update: Het begint er een beetje op te lijken. Maar hij mompelt iets over “krapjes, koud en kussens”…. ???

Geitenwollen sokken

Drs. Cee kreeg zowaar post…. van Nella! Op de een of andere manier is zij erachter gekomen dat Cee mopperde over “niet kunnen denken met koude voeten”… Tja, dan neemt zij natuurlijk meteen de pennen en gaat breien!

Cee heeft bijna een uur zitten staren naar die lekkere warme sokken… en zegt niks natuurlijk. Afwachten maar weer.

Daarom namens hem: Bedankt Nella! Je bent een schat!

Drs. Cee, uitvinder

Hier is ie dan… starend, denkend en niet aanspreekbaar: Drs. Cee
Hij stond daar te staan. Ik heb snel de LockClock op slot gezet en ja, toen bleef hij staan dus. Kon ik ‘m mooi even op de foto zetten. Durfde maar eentje te maken… stel je voor dat ie schrikt en ik ‘m uit zijn concentratie haal. Je weet maar nooit wat er dan zou kunnen gebeuren…

Zijn naam is Cornelis, ik heb dit popje heel lang geleden al eens gemaakt. Maar toen was ie nog gewoon een man van middelbare leeftijd. Zijn haar is inmiddels wit geworden en flink gegroeid. Ook heeft ie zijn snor laten staan. De stofjas heb ik vorige week voor ‘m gemaakt. Hoe hij die zo snel zo vies heeft gekregen…???

LockClock

De uitvinder was een poosje uit de running, maar toen ik vanmiddag even om het hoekje keek zag ik waarom… Hij had zijn LockClock op slot gezet. Tja, dan staat in zijn huis de tijd stil. Ik heb de klok maar van ’t slot gehaald. Kan ie weer aan de slag…

 

Net gemist…

Ik was op mijn hobbykamertje bezig met het maken van een hanggeranium… hoor ik gerommel beneden. Ik denk “Wat is dat?” en loop de trap af. Hmmm… niks te zien. Zoals ik meestal doe kijk ik even naar de pc die altijd aan staat (behalve ’s nachts dus) en tot mijn verbazing zie ik daar de uitvinder (daar kwam ik later pas achter) staan kijken naar mijn webpagina. Vlug met mijn mobieltje geprobeerd hem/haar/het op de foto te krijgen. Jammer, Hij/zij/het was te snel. In de haast heeft deze uitvinder iets verloren… vandaar dat ik bijna wel 100% zeker weet dat het de uitvinder was.

Hier de fotootjes…

 

Zonnestraaltransformer

Dat heeft ie uitgevonden. Mijn miniatuur-uitvinder. Zijn huis is nog niet klaar (of is het haar huis??? ), maar dat maakt ‘m niks uit. Het uitvinden moet doorgaan. Een zonnestraaltransformer. Wat dat ding precies doet is me niet duidelijk, maar dat ie zonnestralen opvangt en daar wat mee doet begrijp ik nog wel. Verplaatsen kan hij de zonnestralen ook. Moet toch maar eens goed de tekeningen gaan bestuderen. Maar waar hij die heeft gelaten? Moeilijk te doorgronden die man. Of vrouw… dat kan ook. Heb het wezen nog niet goed kunnen observeren. Hij/zij is ’s nachts bezig en behoorlijk schuw…

 

 

 

 

.

 

Boekjes en uitvinder

Knutselen, kliederen, uitvinden is ontspannen voor mij. Heerlijk zoeken, denken, sneupen naar inspiratie… heerlijk. Afgelopen dagen was ik ziekjes en ook veel drukte met aanloop. Maar als ik even de kans kreeg en ik voelde mij goed dan ging ik toch even bezig. Wanneer ik dat een beetje goed stuur blijft het ontspanning. Wanneer ik doorschiet verlies ik mijzelf volledig in deze hobby’s en ben ik nauwelijks aanspreekbaar. Maar dat ging helemaal goed.

Een leuk klusje was het maken van boekjes, schriften, oude kranten en andere documenten. Zoeken op internet, verschillende soorten papier door de printer en experimenteren. Samen met kleindochter stapels boekjes gemaakt. Hanny jr. heeft haar eigen gefabriceerde stapel meegenomen en staat niet op de foto. Ze wilde haar boekjes verkopen zei ze… tja, het zit er al vroeg in. Ik wil de boekjes gebruiken voor verschillende projecten. Voor mijn “vergeten kerst” en voor een nieuw idee. Nou ja, het idee is niet nieuw hoor, maar ik ben nu wel begonnen met de uitvoer.

 

Ik kreeg van iemand een oud speel-pakhuisje. Nog gemaakt van een oud sinaasappelkistje ontdekte ik. Heel grof en te klein voor 1:12. Ik wil zo graag een uitvinders-atelier maken. Met allerlei troep, boeken, verf, rare uitvindingen en een interieur wat niet is onderhouden. Ik vind dat pakhuisje daar eigenlijk wel heel geschikt voor. Niet al te groot dus hopelijk zet ik nu door en maak het ook af. Het ziet er al erg oud uit en wanneer ik er een verdieping uit haal zou het best kunnen. Alle losse troep heb ik inmiddels van de muren geschraapt, en het grootste gedeelte geverfd met gesso. Het begin is er en ik heb al een stapel oud papier en documenten. De bak met radertjes en ander materiaal voor de uitvindingen heb ik al even doorgekeken en ook heb ik nog onderdelen voor mijn lavendelolie-maak-machine liggen. Dat apparaat past hopelijk ook in dit atelier-in-wording. Heb er zin in…